Ambachtsman

Vakmanschap. Zo noemde hij het zelf. Sven Kramer declasseerde het voltallige deelnemersveld op de Olympische vijf kilometer in Sotsji en typeerde zichzelf vervolgens als een ambachtsman. Dat vind ik een mooie, bescheiden uitspraak. Even daarvoor maakte hij een ieder die het wilde deelgenoot van zijn enorme vreugde na de fenomenale demonstratie van macht. De ontlading was groot, de blijdschap oprecht en het respect voor deze ultieme sportman (bij mij) grenzeloos. Uiteraard wisten de azijnpissers op voorhand dat het een formaliteit was, het open Nederlands kampioenschap waar de internationale krabbelaars mochten figureren. Ik heb de laatste jaren niet onder een steen gelegen en weet heus wel dat de concurrentie buiten ons land weinig tot niets voorstelt. Maar dat komt vooral doordat het niveau van de vaderlandse elite zo hoog is, met Sven Kramer als absolute grootvorst. Of hij een natuurtalent is, weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat deze superprof heel hoge eisen aan zichzelf stelt, niets aan het toeval overlaat en gruwelijk veel arbeid verricht. Toewijding, ambitie en eerzucht; Kramer is een man met een gouden missie. Hij wil boven de sport uitstijgen en dat gaat hem lukken, omdat hij Sven Kramer is. Misschien is het wel zijn tragiek dat hij continu zijn eigen scherprechter moet zijn, omdat niemand in staat is hem serieus te testen. Juist daarom is wat hij presteert zo razend knap. Gemakzucht en hoogmoed krijgen geen vat op deze streber op schaatsen. Hij schrijft sportieve geschiedenis op geheel eigen wijze, is de architect van zijn eigen succes. Eigengereid en eigenzinnig, maar na zijn blessure ook steeds beter in staat van zijn sport te genieten. Wat gleed hij toch weer grandioos over het ijs, het prachtige lijf perfect in balans. Krachtig en soepel tegelijk. Van start tot finish de uitstraling van de ware kampioen. Ik verheug mij op het verdere verloop van zijn goldrush en sluit zelfs een zege op de 1500 meter niet uit. Wat een coole gozer, met dat mysterieuze litteken op zijn rechterwang. Nee, ik wil niet weten hoe dat komt. Er moet iets te raden overblijven.